Bayram köyde yaşanır
BAYRAM KÖYDE YAŞANIR
Çocuklukta sabaha kadar yastık altında saklanan papuçlar, jelatinli şeker, harçlık ve güzel düşler denince akla ne gelir?
Kuşkusuz bayram.
Bayram deyince akla ne gelir?
Benim aklıma hemen köyüm gelir.
Büyük şair Cahit Külebi’nin dediği gibi :
“Gökte yıldız kadar köylerimiz vardır”.
Köyler doğduğumuz ama doyamadığımız yerlerdir.
Doyamasak da hep aklımızın kaldığı düşler ülkemiz ve toprağımızdır.
Gitmesek de gelemesek de bizim ana kucağımız ve sılamızdır köyler.
Çaylarında çimdiğimiz, tarlalarında yemlik,kımı, dağlarında kuzukulağı topladığımız yaylalarında yeniden doğduğumuz limanlarımızdır köyler.
Çocukluğumuzda dünyadan da büyük zannettiğimiz , her kayasına , her tepesine ve her vadisine ayrı bir anlam verdiğimiz , her bir yerinde ayrı ayrı hayaller kurduğumuz ve geçmişimizin hala sımsıcak bizleri beklediği yerlerdir köylerimiz.
İlk aşkımızı yaşadığımız, mayıs ve toprak kokusunu ilk duyduğumuz, bakkal eminin elinden ilk piskivetimizi yediğimiz, tezek yığınlarından şehirler yaptığımız masal diyarlarımızdır köyler.
Koyun, çiçek ve kekik kokusunu birlikte aldığımız, kuzuların oğlakların meleşerek analarının memelerine koşuştuğunu ilk gördüğümüz, memelerden sağılan sütün kovada çıkardığı sesi ilk duyduğumuz, geceleri gök yüzünde samanyolunu, çoban yıldızını seyrettiğimiz ve dağlardaki çoban ateşinin gizemine ilk tanık olduğumuz şiirsel mekanlardır köyler.
Dedemizin ve nenemizin nasırlı elleriyle başımızı ilk okşadığı ve şefkatin sıcaklığını ilk hissettiğimiz sevgi mekanlarıdır köyler.
Helva tenekesi kapağından ilk dığarlağımızı sürdüğümüz, taşlardan kına yaktığımız ve yamaçlardan yuvarladığımız ilk oyun meydanlarımızdır köyler.
Çeşmesinden suyunu kana kana içtiğimiz, tandırda sımsıcak ekmeğini helva gibi yediğimiz ve sobada pişen sütünün kokusunu hala arayıp da bulamadığımız lezzet pınarlarımızdır köyler.
Kısaca hayatın ilk membaı ve köküdür köyler. Bunaldığınızda kaçmak istediğiniz ilk sığınaktır köyler.
Her yıl bayramda benim de ilk koştuğum yerdir köyüm.
Bu bayramda da gittim.
Şehirlerde bayram var mı yok mu anlamak zor.
Şehirler ıssız ve ruhsuz olur bayramlarda.
Oysa köyler öyle mi?
Ellerinde torbalarıyla yollara dökülen çocuklar.
Rengarenk elbiseleriyle köy evleri aralarında gezen yeni yetme kızlar.
Ellerinde harçlık, gönüllerinde şefkat ve hüzün bir arada bekleyen ihtiyarlar
Hüzün ve sevinci aynı günde paylaşan yanık yürekli anneler
Ve daha bir çok şey köyde…
Hayat ve üretim köyde.
Oysa ülkemizde şehir nüfusu köylerin önüne geçti.
Üretim baltalandığı gibi, duygular, örf ve adetler ve değer yargıları da bir bir kökünden sökülüp şehirlerin kör karanlığında yok ediliyor.
Bir zamanlar mahallelerde de köy kadar olmasa da bayram tüm güzelliği ile yaşanıyordu.
Kat karşılığı arsa ve yap-sat furyasından sonra o da bitti.
Köyler kısmen de olsa bayramı hala yaşatıyor.
Asıl aktörler hala çocuklar .
Bayram hala köylerde çocuklarla yaşanıyor.
Köylerimizi ihmal etmeyelim.